Gastenboek

Reactie op de ballon

Wat bijzonder om nu dit berichtje te lezen. Met de regelmaat van de klok denk ik aan mijn moeder en vader. Op zo’n moment kijk in op deze site en lees nu je bericht.

Mijn vader heeft al jouw briefjes bewaard, keurig in een map.

Ik kan mijn vader niet vervangen, maar realiseer me steeds meer wat voor mooie dingen hij deed.

Jessica, ik hoop je eens te ontmoeten om je de map met al jouw berichtjes aan mijn vader te kunnen laten terugzien.

groetjes Eef

blij dat ik heb mogen kennen

voor mij begon het allemaal als kind,
het verhaal van een ballonneke, een luchthartig ballonloslaterke en de ballonvinder, het avontuur van het ballonneke bogon op zaterdag 29 september 1990 omstreeks 16 uur. ter gelegenheid van het missiefeest werd er een ballonwedstrijd georganiseerd.

ik schaft me er ook eentje aan.
terwijl ik zat te mijmeren met mijn ballonneke in de hand. hoorde ik een fijn stemmetje.
"he meiske, ik zou willen vliegen, vliegen... over bos en hei. vliegen, vliegen als een vogel zo vrij.
geschrokken liet ik het los, het schoot omhoog, en zweefde weg als een speelbal in de wind.
ik riep nog, terwijl ik het na staarde, waar je ook komt, doe ze dan de hartelijke groetjes uit aalbeke.

ik vroeg me af : welk lot mijn ballonneke beschoren was, zo hoog en eenzaam in zijn dolle vlucht.
op dat ogenblik, had ik ook willen vliegen om zo de wijde wereld te verkennen, maar achteraf leek het me toch een beetje gevaarlijk.

een paar weken nadien, werd het kaartje dat aan mijn ballon bevestigd was, terug gestuurd aan de missiebond.

ik was blij maar tegelijk een beetje triest. omdat ik niet wist bij wie.... die zo vriendelijk was het kaartje terug te sturen.
tot een paar dagen nadien ..... de verrassing kwam.
we hebben al die jaren geschreven , ik ben blij dat ik zo een warme persoon als jac heb mogen leren kennen, hij zal altijd een plaats in mijn hart hebben

groetjes jessica

vroeger was mooi betrekkelijk,
vroeger was mooi wat ik ervan vond,
vroeger was mooi alles behalve kunst,
het is maar goed dat vroeger verandert in tegenwoordig.

vader

wat geweldig dat jullie de kunst van je vader zo koesteren
je zal maar zo`n vader gehad hebben

waardering

Wij vinden het geweldig, dat jullie je vader Jac zo blijvend willen plaatsen in jullie en ons leven. Wij zijn er als heemkundekring van Megen trots op, dat we zoveel warme herinneringen aan Jac hebben. Zowel \\\"Verwachting\\\"als \\\"Hommage\\\" worden dagelijks door mensen bewonderd en als wij de deur uit gaan, begroet ons de harmonikaspeler op onze stoep. Ook van dit beeld wordt in deze tijd van de digitale fotografie vele foto\\\\\\\'s genomen.
Voor Megen leeft Jac dus nog steeds.
In de rondleidingen, die voor toeristen worden gegeven, wordt ook steeds over Jac gesproken. Hoe kan het ook anders; je kunt niet om hem heen.
Het is niet alleen zijn kunst, die ons persoonlijk zo aanspreekt. Ook de mens Jac is meer dan de gemiddeld de moeite waard om een plek in je leven te geven. Toen wij, Thea en ik, hem voor het eerst ontmoetten, klikte het meteen. Zo zelfs, dat we meteen van elkaar wisten waaraan en waaraf. Bij het plaatsen van zijn beelden in Megen hadden we meteen overeenstemming over het hoe en waar; het was of we hem al jaren kenden.
En zo willen wij het ook houden.
Veel waardering voor jullie inzet.
Kees en Thea

mooi initiatief

Lieve mensen,
Wat mooi dat jullie dit initiatief zo hebben opgepakt. Het raakt me diep dat jullie zo jullie vader laten voortleven en tonen dat zijn werk gewaardeerd wordt !!! Ome Jac heeft op de een of andere manier altijd een speciaal plekje
in mijn hart. Mijn vader (Piet van Someren) had eigenlijk veel meer met hem kunnen delen in de kunst. Helaas kon hij niemand echt toelaten in de laatste jaren van zijn leven in Nijmegen. En omdat ome Jac toen mijn vader in het verpleeghuis in Best zat mij liet zien dat hij eigenlijk ook meer contact had willen maken met zijn broer en hem af en toe ook opzocht, raken de gedichten en kunstwerken me des te meer! Zeker vandaag op de geboortedag (4-1-1930) van mijn vader! Ik denk nog regelmatig aan hem als ik door Waalre fiets en het kruispunt passeer waar hij is veronge-lukt.
Een foto van mijn vader staat naast een kunstwerk van ome Jac in de huiskamer, gebroederlijk naast elkaar!
Ik hoop dat met deze web-site nog vele mensen van zijn kunst mogen genieten en glimlachen. Het maakt onze wereld een stukje mooier! En jullie helpen hier dus ook aan mee.... !!! Bedankt !!!
Lieve groetjes,
Ingrid van Someren

website

Hoi Lea,
Jullie zijn bezig met een mooi herdenkwerk aan jullie pa.
Veel plezier met de verdere ontwikkeling de website.
grt Bert

vriend voor het leven.

Jac, was mijn leraar boetseren meer dan 13 jaar ,een hele lieve rustige man, hij heeft een plekje voor altijd in mijn hart !!